Μία ακόμα Παρασκευή έφτασε και όπως κάθε εβδομάδα, έτσι και σήμερα είμαστε εδώ να μοιραστούμε μαζί σας τις Happy μέρες μας!
Η δική μας #HappyFriday μόλις άρχισε! 
Μαρία
Η πιο ωραία (μισή) μέρα της εβδομάδας ήταν by far το απόγευμα της Δευτέρας. Το Σάββατο το έτερον ήμισυ είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει ένα απίστευτα κακόγουστο αστείο (ναι, κάνει και τέτοια) και το αποτέλεσμα ήταν να κατέβω σε απεργία μέχρι τη Δευτέρα το απόγευμα, οπότε και ζήτησε συγνώμη.
Σε αυτό το διήμερο λοιπόν, ενώ είχα απίστευτα νεύρα και χάλια διάθεση, είχα και πολύ, πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο! Πράγμα φυσικό, μιας και δεν μαγείρεψα, δεν έκανα μπάνιο τα παιδιά, δεν σκούπισα, δεν ξεσκόνισα, δεν σφουγγάρισα, δεν έβαλα πλυντήριο, δεν μάζεψα κρεβάτια, δεν άλλαξα σεντόνια, δεν σιδέρωσα. 
Δεν έγινε τίποτα από αυτά (εκτός από τα παιδιά, που τα έκανε μπάνιο ο μπαμπάς).
Αυτό που έγινε αντίθετα, ήταν ότι είδα ταινίες που έλεγα συνέχεια «ΘΑ δω ΚΑΠΟΤΕ», έκανα μπάνιο και στέγνωσα τα μαλλιά μου χωρίς να κοιτάζω το ρολόι για να προλάβω, άκουσα τη μουσική που μου αρέσει χωρίς να σταματάω για τα «μαμάααα»και κοιμήθηκα όποτε και όσο ήθελα. Σαν να ήμουν εργένισσα ακόμη ένα πράμα.
Το σπίτι ήταν σε κατάσταση αποσύνθεσης αλλά εγώ εκεί, το έβλεπα και ήθελα να τσιρίξω, αλλάαα… εκεί! βράχος! Δεν έδινα τάχα μου σημασία και γύριζα από την άλλη. Για ό,τι ήθελαν τα παιδιά τα έστελνα στο μπαμπά. Πήγα τη βόλτα μου, ήπια τον καφέ μου με ησυχία και χάζεψα βιτρίνες (είδα και κάτι μποτάκια μούρλια!).
Όταν λοιπόν πείστηκα ότι η μεταμέλεια ήταν ειλικρινής και όχι μόνο για να πιάσω ξανά το σφουγγαρόπανο, είπα «οκ, ας κάνω ότι το πιστεύω. Πιάστε τώρα και μαζέψτε το χαμό που κάνατε εδώ μέσα!»
Και το σπίτι επανήλθε στα φυσιολογικά του μέσα σε δυο ώρες, τα δωμάτια άδειασαν από τα σκόρπια πράγματα και μαζεύτηκαν, τα χαλιά σκουπίστηκαν, τα πιάτα καθαρίστηκαν, κι εγώ… κιουρία! Δεν κούνησα ούτε το δαχτυλάκι μου!
Όχι που θα μου πουν εμένα ότι δεν είναι δύσκολη η οικοκυρική!!! Πιάσε αγάπη μου να κάνεις γενική και έλα μετά να τα πούμε! Α, και να μην ξεχάσω… τα λέει ωραιότατα και η Μαρία εδώ, στο κλασικό της πια «Αγαπημένε μου σύζυγε», ρίξτε μια ματιά και δεν θα χάσετε!
Ελεάννα
Αυτή την εβδομάδα δυσκολεύτηκα η αλήθεια είναι να βρω μία καλή μέρα. Ο μικρός μία εβδομάδα τώρα είναι σπίτι με μία μόλυνση στα μάτια και σαν να μην έφτανε αυτό ήρθε και ο πυρετός!
Μιλούσα με τη Μαρία μέχρι κι εχθές, κι εγώ έψαχνα να βρω αν είχα μία καλή μέρα για να γράψω σήμερα. Μεταξύ σοβαρού και αστείου ειπώθηκαν πολλά σε αυτό το τηλεφώνημα και ενώ σκεφτόμουν να διακωμωδήσω την όλη κατάσταση ο μικρός εχθές το βράδυ μου έδωσε το άρθρο μου στο πιάτο!
Έκατσα στο γραφείο μου να γράψω με ησυχία μέχρι που το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα μικρό χαρτάκι που έγραφε :
«Σ’αγαπώ πολύ μαμά»
Σε λίγα λεπτά τσουπ! Να σου και ο μικρός…
-Μαμά ωραία η έκπληξη μου;
-Υπέροχη Κωνσταντίνε μου! Εδώ θα το έχω πάντα να μου φτιάχνει τη μέρα και τη διάθεσή μου!
Η αλήθεια είναι πως μέσα σε λίγα λεπτά είχε αλλάξει όλη μου η διάθεση! Έτσι αυτή την εβδομάδα ενώ την μισούσα μέχρι και εχθές το απόγευμα, το βράδυ της Πέμπτης το λάτρεψα!
Τι σου είναι βρε παιδί μου όμως αυτά τα παιδιά ε; Φάρμακο για κάθε πάθηση!
Άντε κορίτσια κι αγόρια, #HappyFriday σε όλους!
The post Happy Friday #6 appeared first on Oops... Blogara!.