Καλημέρα, καλημέρα! Πώς σας βρίσκουμε σήμερα; Σας λείψαμε καθόλου όλη την εβδομάδα; Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, εμείς βγήκαμε κάπως νοκ άουτ. Αλλά… κάτω δεν θα το βάλουμε, ψάχνουμε να βρούμε την αγαπημένη μέρα όλης της εβδομάδας και επιμένουμε να βρούμε κάτι καλό στο επταήμερο που πέρασε! #HappyFriday κορίτσια, Vol. 3!
Μαρία
Το Σάββατο που μας πέρασε ο Δημητρός μου είχε σηκωθεί μια χαρά και περίμενε πώς και πώς να περάσει η ώρα για να πάμε στο πάρτυ γενεθλίων ενός συμμαθητή του. Εντελώς ξαφνικά, γύρω στο μεσημέρι, και ενώ είχε ζητήσει να πάει να κοιμηθεί για λίγο (ανήκουστο!) σηκώθηκε και ήταν κατακόκκινος. Το θερμόμετρο επιβεβαίωσε την αρχική εικόνα, κόντευε 39,80 C.
Ο πυρετός επέμεινε για δύο ημέρες και την Τρίτη (που είναι η πιο happy day της βδομάδας) υποχώρησε. Όταν τον είδα να σηκώνεται και να ζητάει μόνος του λίγο χυμό, η χαρά μου δεν περιγράφεται. Ψηνόταν και παραμιλούσε ο καημένος μου και εκτός από το να του δίνω τα φάρμακά του δεν μπορούσα να του προσφέρω άλλη ανακούφιση.
Όταν ήταν μόλις ενάμισι έτους είχε περάσει μια ίωση με υψηλό πυρετό, ο φόβος και η αγωνία μου όταν τον κρατούσα σχεδόν λιπόθυμο στα χέρια μου στο δρόμο για το νοσοκομείο δεν έχουν φύγει ακόμη από τη μνήμη μου. Σε κάθε ένδειξη πυρετού τον βλέπω πάλι μπροστά μου με τα ματάκια του κλειστά, ανήμπορο να μιλήσει, και τρελαίνομαι. Αν έχετε περάσει σοβαρότερες αρρώστιες με τα παιδιά σας μπορεί να γελάτε τώρα, και μάλλον δικαίως. Αλλά για μένα είναι κάθε φορά τόσο πραγματική η απειλή να χάσω το παιδί μου… οπότε συγχωρήστε μου το παραλήρημα.
Έτσι λοιπόν, η Τρίτη είναι η δική μου #happyfriday για τούτη τη βδομάδα! Έχω βάσιμο λόγο, δεν συμφωνείτε;;;
Ελεάννα
Όταν η μέρα σου αρχίζει περίεργα δεν μπορεί να τελειώσει φυσιολογικά…! Από το πρωί της Δευτέρας που άνοιξα τα μάτια μου τίποτα μα τίποτα δεν μπορούσα να κάνω φυσιολογικά, και κάπου εδώ άρχισα να πιστεύω στον Ανάδρομο Ερμή…
Δεν γίνεται μαντάμ να πηγαίνεις στο χασάπικο για κρέας και να σταματάει το μυαλό σου. Αυτό του τύπου «τι ήθελα μωρέ να πάρω;;;;». Έχω κάτσει μπροστά στη βιτρίνα του χασάπικου με τα σφαχτά λες και καθόμουν μπροστά σε βιτρίνα με παπούτσια και σκεφτόμουν ποιο μου αρέσει πιο πολύ για να προβάρω…! Χρειάστηκα ένα δεκάλεπτο για να θυμηθώ τι ήθελα και κάλυψα τον χρόνο αυτό χαζογελώντας μόνη μου και αγοράζοντας διάφορα ζαρζαβατικά άσχετα! Τελικά για κοτόπουλο πήγα, σε κρεατόσουπα το γύρισα! Ήταν ο μόνος συνδυασμός φαγητού που μπορούσα να κάνω με όλα όσα άσχετα αγόρασα!
Πηγαίνω σπίτι, μαγειρεύω και ψάχνω απεγνωσμένα την κούπα μου να πιω καφέ όσο η σούπα έβραζε. Άφαντη η κούπα, άφαντος και ο καφές! Αφού το φαγητό κάποια στιγμή έγινε, άρχισα να ετοιμάζομαι για να πάω να πάρω από το σχολείο τον μικρό μαθητή μου. Πάω να πάρω και τα σκουπίδια. Όπως δένω τη σακούλα να σου… τρέχουν μαύρα ζουμιά… Τι είχαν μέσα τα σκουπίδια;;; Και την κούπα και τον καφέ μου!
Είχα χύσει τον καφέ στη σακούλα και είχα πετάξει και την κούπα μαζί… Και ξεκινάω για το σχολείο πάλι χαζογελώντας μόνη μου στο δρόμο!
Γυρίζουμε με τον Κωνσταντίνο σπίτι και κάπου προς το απόγευμα η τρελή κατάσταση συνεχίζεται…
Μπαίνω για μπάνιο και αφήνω το ένα μας σκυλί άσπρο, όπως είναι… Βγαίνω από το μπάνιο και το σκυλί είναι ΜΠΛΕ!
Μη με γελούν τα μάτια μου;;; Μην είναι ο φωτισμός;;; Τι έπαθε ο σκύλος;;; Ανοίγω τα φώτα και ο σκύλος είναι όντως ΜΠΛΕ!!! Ξαφνικά ενώ ψαχουλεύω το σκυλί για να καταλάβω τι έπαθε ακούω μία φωνούλα από το μέσα δωμάτιο…
«Δεν το έκανα εγώωωωωω…!!!!!!!!»
Ναι, και τώρα σε πιστέψαμε !
Πιάνω να καθαρίσω το μπλε σκυλί και ξαφνικά σκάει μύτη από το δωμάτιο του μικρού η άλλη σκυλίτσα μας ντυμένη λιοντάρι!
-Κωνσταντίνεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και Χα!χα!χα!χα!χααααααααααααα!!!!! ο Κωνσταντίνος…..
Το ένα σκυλί μπλε, το άλλο λιοντάρι, να προσπαθεί να βγάλει το σκουφί του μικρού και ο μικρός να χαχανίζει και να μη μου λέει με τι έβαψε τον σκύλο!
(Τελικά ο μαρκαδόρος ήταν ανεξίτηλος και το σκυλί έφαγε έτσι 2-3 μέρες βαμμένο τύπου πανκ).
Η Δευτέρα λοιπόν μπορεί να μην ήτανε τόσο «happy» για εμένα και τα ζωντανά, αλλά για τον Κωνσταντίνο ήταν και «HAPPY» και διασκεδαστική!
Πάμε να δούμε τώρα τις δικές σας #happyfriday !
The post Happy Friday #3 appeared first on Oops... Blogara!.